28/12/15
Δ. ΣΤ. Χούλη
Χρειαζόταν έναν Άγγελο ο Πλαστουργός και Κτίστης
για να τονίσει πιο γλυκά το “Δόξα εν Υψίστοις”
παραμονή της Γέννησης, μες στο γαλήνιο βράδυ
Εδιάλεξε ΕΣΕΝΑΝΕ, παιδί χωρίς ψεγάδι.
Με μια καρδιά, καρδιά πλατιά! άδολη, πλουτοφόρα
που σκόρπιζε αφειδώλευτα της καλοσύνης δώρα
πάντα με γέλιο στη ματιά, γλυκό λόγο στα χείλη
η προσφορά στους γύρω σου πλούτος σου και στολίδι.
Σου’ δωσ’ Αγγελικά φτερά και πέταξες μακριά μας
μες στο βαρύ τον πόνο μας, μόνη παρηγοριά μας
το βάλσαμο που στάλαξε στης Παναγιάς τα στήθια,
-όταν Τον είδε στο Σταυρό,- λύτρωση και βοήθεια
Πίστη, Κουράγιο, δύναμη στη μάνα, στον πατέρα,
στ’ αδέλφια σου στους συγγενείς να δίνει νύχτα-μέρα.
Κι εσύ, τώρα που βρίσκεσαι δίπλα στον Άγιο Θρόνο,
μια χάρη θέμε απ’ τον Θεό να Του ζητήσεις μόνο:
Παραμονή της Γέννησης κάθε Δεκέμβρη βράδυ
να’ σαι, εσύ, το άστρο το λαμπρό που οδηγεί στη Φάτνη.
Κι εκεί, καθώς θα σελαγείς μες στ’ Ουρανού τα πλάτια
στρέφε και κάτω εδώ στη γη πονετικά τα μάτια
και ρίχνε μες στο σπίτι σας, την πιο λαμπρή σου αχτίνα,
να’ ναι για το Γιάννη αγκαλιά, φιλί στην Κατερίνα.