Την Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015 και ώρα 6:30 μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ομίλου, θα γίνει παρουσίαση του βιβλίου “1900” από τον Πλωτάρχη Π.Ν. Παναγιώτη Τριπόντικα, Τμηματάρχη Μελετών στην Σχολή Διοίκησης & Επιτελών του Πολεμικού Ναυτικού (Ναυτική Σχολή Πολέμου). Το βιβλίο αποτελεί προϊόν πνευματικής εργασίας του ιδίου και του δημοσιογράφου – ερευνητή Στέφανου Παν. Μίλεση και εκδοτική πρωτοβουλία του Πλωτού Ναυτικού Μουσείου Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ, με χορηγία της Υδρογραφικής Υπηρεσίας του Πολεμικού Ναυτικού.
Όπως αναφέρουν οι συγγραφείς “πρόκειται για ένα ναυτικό και ιστορικό διήγημα που φέρει στο φως την προσπάθεια μιας γενιάς ανδρών του Πολεμικού Ναυτικού, που προσπαθούν να φέρουν εις πέρας ένα ταξίδι το έτος 1900, που πριν ακόμα αρχίσει, φαινόταν καταδικασμένο να αποτύχει. Τον διάπλου του Ατλαντικού Ωκεανού, με αποστολή την επίδειξη της Ελληνικής Σημαίας στους εξήντα χιλιάδες ομογενείς των Η.Π.Α. με ένα πλοίο του Πολεμικού μας Ναυτικού ακατάλληλο για υπερωκεάνιες αποστολές, το Εύδρομο «Ναύαρχος Μιαούλης» και πλήρωμα 215 αξιωματικών, υπαξιωματικών και ναυτών με κυβερνήτη τον αντιπλοίαρχο τότε, Παύλο Κουντουριώτη.
Όμως κακοτυχίες, ζημιές και άλλες ταλαιπωρίες, ταλανίζουν τους πρωταγωνιστές της ιστορίας καθώς η τότε μικρή Ελλάδα των μόλις δυόμιση εκατομμυρίων κατοίκων, είχε βγει ηττημένη από τον λεγόμενο «ατυχή πόλεμο του 1897», ήταν κατεστραμμένη οικονομικά έχοντας κηρύξει πτώχευση, με τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο να ελέγχει πλήρως τις δαπάνες του Κράτους, όταν υπήρχε μάλιστα και η επιβάρυνση της καταβολής τεσσάρων εκατομμυρίων τουρκικών λιρών, που απαιτούσε η Τουρκία ως πολεμική αποζημίωση.
Έτσι το ταξίδι του «Μιαούλη» στην Αμερική έφτασε να εκπροσωπεί έναν λαό, ένα Κράτος, ένα Έθνος, που έψαχνε να βρει την ηθική δύναμη να σταθεί στα πόδια του, να αναταθεί.
Παράξενο ίσως ακούγεται, πώς από τόσες σελίδες δόξας και ηρωισμού που έχουν καταγράψει τα στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού, επιλέχθηκε ως πρώτη έκδοση βιβλίο που αναφέρεται σε ειρηνική περίοδο!
Ίσως η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός πως ζούμε σε μια εποχή όπου η ανάταση των νέων γενεών είναι επιβεβλημένη και η ανάταση αυτή γίνεται μόνο όταν υπάρχουν τα κατάλληλα πρότυπα, υψηλά ιδανικά και ευγενείς στόχοι”.